2007-02-20
กระดาษและมือของคุณปู่ออสการ์ ที่อยู่บนกระดาษ
มันอยู่บนกระดาษสีขาวที่เด็กผู้ชายคนหนึ่งกำลังง่วนสนุกสนานอยู่กับมัน บนกระดาษแผ่นนั้นเด็กน้อยวาดบ้าน, วาดต้นไม้, วาดเมือง, วาดสัตว์ทะเล, วาดพระอาทิตย์ และวาดพระจันทร์ เขากำลังสนุกสนานอยู่กับห้วงวินาทีที่แสนมหัศจรรย์นั้น ที่ความงามบังเกิดขึ้นมาพร้อมๆกับความบริสุทธิ์ มันควรเป็นเช่นนั้นเสมอ หลังจากนั้นมาตลอดชีวิตของเขา กระดาษก็เดินร่วมทางไปกับเขาในทุกกิจกรรมของชีวิต
ถ้าเขากลายเป็นนักเขียน บนกระดาษแผ่นนั้นเขาจะเขียนนิยาย และสร้างสรรค์ตัวละครที่น่าจดจำเขาจะสรรค์สร้างความเศร้าและความงามให้บังเกิดขึ้น ถ้าเขากลายเป็นศิลปิน บนกระดาษแผ่นนั้นเขาจะวาดภาพที่เป็นมาสเตอร์พีช ตลอดช่วงชีวิตของเขา ถ้าเขากลายเป็นนักวิทยศาสตร์เขาจะใช้กระดาษถอดรหัสความกว้างใหญ่ของจักรวาลที่อยู่รอบๆตัวเรา, จดบันทึกระยะห่าง สืบค้นเพื่อหาตัวแปรใหม่ และสาธิตให้เราเห็นถึงความสัมพันธ์ของสิ่งที่ไม่สำคัญเพื่อเปรียบเทียบให้เห็นถึงความกว้างใหญ่ไพศาลของการสร้างสรรค์ และสุดท้าย ถ้าเด็กน้อยคนนั้นกลายมาเป็นสถาปนิก เขาจะใช้กระดาษแผ่นนั้นเพื่อออกแบบพระราชวัง โรงละคร มหาวิทยลัย และสิ่งปลูกสร้างอื่นๆ ที่ที่เป็นสถานที่เกิด เติบใหญ่ และสถานที่ตาย ของมนุษย์
กระดาษคืออาวุธที่สำคัญของมนุษย์ที่ทุกข์ทนทรมานมาอย่างยาวนาน-ปัจเจกชนเหล่านั้น ใช้มันต่อต้านความอยุติธรรมที่แผ้วพานเข้ามาในชีวิต ในปัจจุบันกระดาษถูกพัฒนาด้วยวิทยาศาตร์ประยุกต์มันถูกนำมาใช้กับเครื่องส่งแฟกซ์(สมัยคุณปู่เครื่องส่งแฟกซ์คงเจ๋งแล้ว--จี้)-มันเป็นเครื่องมือที่บ่งบอกสถานภาพทางเทคโนโลยีของศิลปะ และบ่อยครั้ง มันถูกใช้เป็นสื่อกลางของคนรักที่ต้องเดินทางห่างไกลกัน มันถ่ายทอดความเจ็บปวดความไม่พอใจ และแผ่ขยายส่งกระจายความกังวล ความสนุก ซึ่งเป็นทั้งหมดของทุกชะตากรรมที่ซ้อนทับอยู่ในชีวิตของเรา
บนกระดาษสีขาวแผ่นนั้นของ คาล มาร์ก กระดาษที่เขาใช้ประกาศก้องถึงโลกใหม่ ใช้ยืนกรานถึงสิทธิพิเศษของชนกลุ่มน้อย ที่ถูกเลื่อนออกไปอย่างไม่มีวันจบสิ้น
จาก
The Curves of Time : The memoirs of Oscar Niemeyer
+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+
Oscar Niemeyer เป็นชาวบราซิล เกิดและเติบโตที่กรุงริโอ เดอ จาเนโร เป็นโมเดิร์นิสต์ คนสำคัญของวงการสถาปัตยกรรมที่ตอนนี้ยังมีชีิวิตอยู่(สถาปนิกรุ่นเดียวกับแกไปกันหมดแล้ว) เดือนธันวาคมปีนี้ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับคุณปู่เสียก่อน ปีนี้คุณปู่จะมีอายุครบ 100 ปีพอดิบพอดี ยังไงก็แล้วแต่ขอให้คุณปู่อายุมั่นขวัญยืนก็แล้วกัน เสียดายสถาปนิกที่เป็น craftman อย่างปู่ ซึ่งในตอนนี้เหลืออยู่น้อยเต็มทีแล้วบนโลกใบนี้ :P
+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+
Books bought:
-The Curves of Time : The memoirs of Oscar Niemeyer--Oscar Niemeyer
-เรื่องของผมผู้ชายไม่เกี่ยว--วุฒิชัย กฤษณะประกรกิจ (หนังสือใครก็ไม่รู้ ^_^)
Books read:
-Thinking Architecture--Peter Zumthor
-The Curves of Time : The memoirs of Oscar Niemeyer--Oscar Niemeyer
Tuesday, February 20, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
มือและหน้าคุณปู่ เท่มากมาย
เห็นลุงคนนี้แล้วนึกถึงชัชรินทร์ ไชยวัฒน์ ที่เขาเป็นคอลัมนิสต์ให้จีเอ็ม เวลาส่งต้นฉบับมา จะไม่ได้ส่งไฟล์มาทางอีเมล์นะ แต่จะส่งมาทางแฟกซ์ แล้วบนกระดาษแฟกซ์นั้นเป็นลายมือเขียน !!
Post a Comment